Rozdział IV

Rozdział IV

            Obudziła się jeszcze na długo przed budzikiem nastawionym na 7:00. Właściwie dopiero zaczynało świtać, więc mogła być najwyżej 5:00. Niebo dopiero powoli stawało się bladoróżowe od wschodzącego słońca, a świat zaczynał budzić się do życia. Leniwie podniosła się z rozgrzanej pościeli i jeszcze w piżamie skierowała się w stronę drzwi balkonowych. Powietrze było już wyjątkowo ciepłe, tylko chłód płytek przypominał o dopiero niedawno minionej nocy. Oparła się delikatnie o barierkę wdychając świeże, rześkie powietrze, w którym przebijał się wyraźny zapach traw i pieczonego chleba. Uśmiechnęła się delikatnie do siebie, wspominając wczorajszy wieczór. To była jedna z tych randek, którą wiedziała, że zapamięta na bardzo długo. Gdy wróciła do domu, on już na nią czekał, bawiąc się z jej kotkiem. Na stole w salonie stał piękny bukiet lilii, jej ulubionych kwiatów, które idealnie wkomponowały się w mleczno-kawowy wystrój pokoju. Przez chwilę przypatrywała mu się, stojąc w drzwiach salonu, czekając aż wreszcie sam zauważy jej obecność. To trwało tylko chwilę. Odwrócił się powoli i uśmiechnął do niej.

            - Spóźniłaś się – powiedział właściwie bez cienia wyrzutu w głosie.

            - Wiem, przepraszam ale wiesz jaka jest Maite. Nie da się z nią zbyt szybko skończyć rozmowy.

Roześmiał się szczerze, wyraźnie dając do zrozumienia, że w pełni się z nią zgadza.

            - No tak, tego nie przewidziałem. W takim razie cieszę się, że w ogóle udało Ci się tu dotrzeć, bo o ile znam moją kochaną siostrzyczką, to wypuszczenie Cię po zaledwie pięciu godzinach to chyba rzeczywiście jej rekord.

            - Tak konkretnie to sześciu ale masz rację. Musiałam się tłumaczyć, że mam randkę bo inaczej w życiu by mnie nie wypuściła – powiedziała, uśmiechają się do niego.

- A z kim masz tą randkę? – zapytał z cwanym uśmiechem na ustach.

 - A z takim jednym przystojniakiem, na pewno nie znasz – odpowiedziała w podobnie żartobliwym tonie.

- W takim razie koniecznie musisz mi go przedstawić. Wiesz, muszę sprawdzić czy jest Ciebie godzien, byle komu nie mam zamiaru Cię oddawać.

Podeszła do niego, lekko kołysząc biodrami i patrząc na niego spod przymrużonych powiek. Uśmiechała się przy tym do niego uroczo, delikatnie przygryzając wargę.

            - No to przynajmniej w tym jednym się zgadzamy, Paddy, bo ja też nie mam zamiaru być z byle kim. Ale myślę, że takiego jednego już znalazłam i właśnie stoi przede mną.

Uśmiechnął się do niej i przyciągnął ją do siebie, muskając delikatnie wargami jej falujące brązowe włosy. Wtuliła się mocniej w jego silne ramiona, wdychając subtelny zapach wody toaletowej. Czuła, że powoli zaczyna odpływać, a jej kolana robią się nadzwyczaj miękkie. Chwilę później odsunął ją delikatnie od siebie, nadal nie wypuszczając z objęć i jedną dłonią uniósł delikatnie jej podbródek. Przez moment przyglądał się odrobinę zarumienionym z emocji policzkom, a następnie kilka razy musnął jej czerwone, rozchylone usta. Uniosła się na palcach, starając się dodać sobie te kilka centymetrów i objęła go mocno za szyję, z całą swoją pasją oddając pocałunek. To już nie było to delikatne muśnięcie motyla. Ich języki zaczęły przeplatać się ze sobą, znajdując jeden wspólny rytm. Wczepiła palce w jego lekko przydługie włosy, a on delikatnie dotykał dłonią jej coraz bardziej rozgrzanego policzka. Następnie przesunął ręce na jej bladą szyję i muskał ją subtelnie samymi opuszkami palców. Uśmiechnęła się delikatnie pod jego ustami.

- Kocham Cię, wiesz Meggie? – powiedział tuż przy jej wargach, tak, że czuła jego gorący oddech na swojej twarzy.

- Wiem, ja też Cię kocham – odpowiedziała.

Tak, to była zdecydowanie najlepsza nasza randka, pomyślała stojąc w promieniach lekko niepewnego jeszcze wschodzącego słońca. Chwilę jeszcze wpatrywała się w niebo, a następnie lekkim krokiem udała się w stronę kuchnia na poranną kawę. Mimo, że właściwie wstała o świcie, nie czuła się wcale niewyspana, wręcz przeciwnie. Była tak rozbudzona, jakby przebiegła co najmniej kilka kilometrów. Była pewna, że to wydarzenia z wczorajszego wieczoru działają na nią tak pobudzająco. Wciąż pamiętała smak jego ust mieszający się lekko cierpkim smakiem czerwonego wina. Włączyła ekspres do kawy i delikatnie oparła się o jasny blat. Nie potrafiła przestać się uśmiechać. Ostatni raz czuła się tak… chyba już nawet nie pamiętała kiedy ale z pewnością miało to coś wspólnego z Paddy’m. Tylko on potrafił sprawić, że śmiała się właściwie nie wiedząc nawet z czego. Chwyciła w obie dłonie gorący kubek ze świeżą kawą i usiadła przy masywnym drewnianym stole, jeszcze na moment wracając do wczorajszego dnia.

            Siedzieli przytulenia na kanapie, co chwila mocząc usta w kieliszkach z winem. To był jeden z tych wieczorów, jakie zdarzają się w tanich komediach romantycznych, zarazem tak szablonowych, jak pięknych i w jakimś stopniu nierealnych. Uśmiechali się do siebie, właściwie nic nie mówiąc. Ta cisza nie była ciążąca, była tak lekka, jak powiew świeżego wiatru. Nie potrzebowali słów, wystarczyły proste gesty, które przecież potrafią powiedzieć dużo więcej niż nawet najbardziej wyszukane słowa.

Tak to zdecydowanie była najlepsza randka. Tylko jej koniec był zdecydowanie zbyt szybki. Paddy wyszedł właściwie tuż po 22:00, a ona została sama w pustym mieszkaniu, tuląc do siebie mruczącego kota, przez wiele godzin nie mogąc zasnąć. Odtwarzała cały wieczór kilka razy, zanim wreszcie sen zamknął na kilka godzin jej oczy. A teraz siedziała z kubkiem już prawie całkiem zimnej kawy i wspominała go po raz kolejny, a on uparcie nie chciał stracić nic na tej swojej magii, która przy bardziej zwyczajnej randce dawno by się już ulotniła. Odstawiła pusty kubek do zlewu i udała się w stronę sypialni. Na szafce przy łóżku mrugał do niej wesoło telefon, dając znać o nieodebranej wiadomości. Szybko sięgnęła po aparat, właściwie nie mając wątpliwości kto może być jej autorem.

„Mam nadzieję, że chociaż Ty się wyspałaś, bo ja prawie całą noc myślałem tylko o Tobie. Tęsknie, kocham, Paddy :*”

Jej uśmiech stał się jeszcze większy i nie zniknął już do końca tego przepięknego dnia.